Een kei in duren – Ann van Dessel
De moeder, de vader, de kinderen. De mens. De dood. Je moet als dichter van goeden huize komen om deze universele thema’s nog aan te snijden. Het debuut van ann van dessel doet het met een aanstekelijk bravoure in strak in de hand gehouden gedichten. De taalminiaturen in contrapunt verrassen met hun unieke invalshoeken en intens, weerloos vakmanschap. De gewoonste woorden voor de gewoonste dingen verheffen het vanzelfsprekende tot het buitengewone. Taal wordt elastisch, naakt tot op het bot. Tot de laatste loodjes gelicht.
ann van dessel (1961) is zorgcoördinator basisonderwijs en gastdocent communicatievaar-digheden. Haar gedichten werden meermaals gepubliceerd en bekroond. Van 2011 tot 2013 is zij dorpsdichter van Haacht.
aflandig als een zeeweg
ik weet niet hoe ik daar terecht kwam
in ieder geval wandelde de zee
op blote voeten naar me toe
de huizen trokken het land in
en ik denk dat ook het zand
ging liggen of vergis ik me
dat ik je tegen de wind in
hoorde schreeuwen
Uitgeverij: P Leuven
Ik ben mogelijk – Maud Vanhauwaert
Finse meisjes – Kira Wuck
Vuurdoorn me – Annemarie Estor
Wat u? – Irene Wiersma
Ping pong tong – Renée Luth
Een kei in duren – Ann van Dessel
Ancien Regime – Leen Charles
Men schort wat op – Yella Arnouts
De steen vreest mij – Ellen Deckwitz